Panda of tijger?

Aangezien het leven blijkbaar aan de ‘bad boys’ van deze wereld is, laat mij dan voor een keer in een blog ook maar eens iets ‘ondeugender’ zijn 🙂

We zeggen vaak dat Nederlanders een grotere mond hebben of meer open zijn als wij Vlamingen. Natuurlijk is dat een cliché als een huis. Maar als ik kijk naar de weinige Nederlanders die ik ken, dan klopt het wel voor de meesten. (Vlaamse dames: het staat jullie vrij om mij te corrigeren, al dan niet door op mijn vingers te tikken 🙂 )

Nederlandse vrouwen nemen op alle gebied veel minder een blad voor de mond. Of het is om deze ‘brave’ Vlaming te shockeren of omdat ze altijd zo zijn… wie zal het zeggen ?

In deze “Fifty shades of Grey” tijden, kunnen de mannen niet achter blijven. Hoeveel mannen hebben deze tijden al de Pabo catalogus besteld of de site bezocht en hebbedingetjes zoals sexy lingerie, erotische massage olie, handboeien e.d. aangeschaft. Waar de vrouwen dan smalend mee kunnen lachen bij hun vriendinnen, dat ‘die van hun’ ook eens iets geprobeerd heeft. 🙂

Misschien is het wel eens tijd om dit “objectiever” te meten. Een vriendin van boven de Moerdijk zei me dat de panda- en tijgerpunten op de werkvloer bij de dames *het* gespreksonderwerp zijn.

Het principe is tamelijk simpel: er bestaat een site http://www.pandapunt.nl/ en http://www.tijgerpunt.nl/, waar je je pandapunten en tijgerpunten kan berekenen.

Pandapunten geven aan hoelang iemand geen seks meer gehad heeft. En tijgerpunten geven aan hoe wild iemands seksleven is, gebaseerd op het paargedrag van de gelijknamige diersoorten.

Die vriendin wilde natuurlijk mijn beide scores weten. Voor een single is het niet verwonderlijk, dat je al een paar pandapunten bijeen spaart. Tijgerpunten is natuurlijk iets anders en daar kan je zelfs als single hoger mee scoren.

Misschien is het ook wel het moment om de tijgerpunten en pandapunten hype ook in België te introduceren?

Veel plezier met tellen… en eerlijk blijven 😛

V-dag komt er weer aan

Mijn hand gaat omhoog, mijn wijs- en middelvinger vormen het V-teken… elke man zou nu moeten weten wat dat precies betekent…

Ja hoor: het is weer zover: Valentijns dag komt er weer aan. De dag waar de marketing machines ons al weken op voorbereiden.

In de etalages liggen overal hartjes, plastic of papieren rozen, overal kan je hartvormige pralines of chocolade kopen, de rode Valentijnengel is overal te zien. Alles is goed, zolang het maar rood is: de kleur van de romantiek en liefde.

We worden aangemoedigd om naar K/H te gaan, om romantisch aan de zee te gaan wandelen of te gaan shoppen, want de winkels zijn zelfs op zondag open.

Alles, zodat we als man toch maar een geweldig goede indruk maken bij je partner.

Voor een single is dit de laatste stuiptrekking van de feestperiode, die achter ons ligt. Net als ons leven weer wat normaler wordt, hebben ze deze commerciële dag er bij geplakt. En ook al ben je een zeer attente partner, het lijkt erop dat alles op deze V-dag moet gebeuren. De kassa rinkelt volop !

Tja… het single zijn heeft nochtans ook wel zijn voordelen: je kijkt TV wanneer je wil en naar wat je wil. Je bent niet verplicht om op zondag naar een of andere melodramatische of romantische komedie te kijken, waar je in slaap bij valt van verveling of waarbij je intelligentie erg op de proef gesteld wordt.

Als single eet je wanneer je wil en wat je wil. Als je een aantal dagen achtereen junk food eet, is er niemand om daar commentaar op te geven (en gelukkig ligt die weegschaal al lang van vóór de feestdagen goed opgeborgen in de kast).

Je hoeft geen tijd te spenderen aan personen waar je nooit in het werkelijke leven mee zou optrekken: de vrienden/vriendinnen van je vriend(in), die soms zo oppervlakkig zijn, dat ze perfect als parket in de woonkamer zouden kunnen dienen… ware het niet dat ze hun waffel niet kunnen houden over het fantastische leven, dat ze leiden in hun perfecte relatie… En waarvan hun Facebook foto’s de ultieme illustratie van zijn.

En je kunt als man het toilet in de staat achterlaten, zoals jij het wilt, zonder dat er een discussie achter moet volgen….

Als je dan sommige kennissen hoort praten over wat ze allemaal gaan doen met V-dag en dat het allemaal op *die* dag moet gebeuren, dan heb je het gevoel dat je als single serieus onderdoet.

Er is geen betere verdediging als een goede aanval. Dus bel naar je collega-singles voor een anti-V-dag viering.

Je zorgt voor wat gemakkelijk eten, wat chips, bier of wijn en na een paar (niet-romantische) films is die avond dan weer zooo voorbij.

Zo overleef je die gekke Valentijnsdag en is de feestperiode definitief afgesloten en kunnen we weer allemaal terug naar de normale wereld (oh.. verdorie… daar zijn de paaseieren al… 🙂 )

Tot volgend jaar… wanneer je misschien niet meer single bent… en je met plezier mee draait in die gekke V-dag…

Echte liefde…

Een maand gelezen las ik het volgende artikel in De Morgen: “Echte liefde zit niet in grote romantische gevoelens, wel in je samen vervelen op de bank”.

Het beschreef een interview met psychiater Dirk De Wachter, auteur van ‘Liefde’. Je kan het hier vinden: Echte liefde zit niet in grote romantische gevoelens, wel in je samen vervelen op de bank.

Toen ik het de titel las wist ik onmiddellijk waar het artikel over ging. Echte liefde gaat verder als de verliefdheid, het gaat om elkaar in de meest gewone momenten van elke dag.

Verliefdheid is iets dat er plots is of plots kan komen. Een bepaalde gebeurtenis, waarbij die persoon iets in je raakt, je hormonen, die in de war geraken. Je kan niet meer eten, je slaapt anders. Je loopt de hele dag (op wolkjes) met een glimlach op je gezicht. Althans, dat zijn in ieder geval mijn gevoelens, die ik dan ervaar 🙂

Liefde gaat veel dieper: de verliefdheidsgevoelens verdwijnen en worden vervangen door iets dieper. Op dat moment word ik meer open (nog meer open!).

Echte liefde is, dat ik mijn hart in de handen van de ander durf te leggen, met het vertrouwen, dat de ander het niet zal breken. En omgekeerd natuurlijk.

Je begint elkaars gedachten te delen, de ander weet al wat je gaat zeggen, voor je het uitgesproken hebt. De ander denkt aan dezelfde dingen als jij. Je begint elkaars zinnen te vervolledigen… Het verrast mij telkens als dat gebeurt, maar dan weet ik dat het “echt” is, dat de ander het ook zo voelt.

Dit gebeurt allemaal zonder grote woorden, maar in de simpele dingen van alledag, zoals beschreven in het artikel. Als de ander ziek is, ervoor zorgen. Een dagje vrij nemen indien nodig. Ja… en waarom niet: door je samen te vervelen op de bank 😀

Dingen doen, zonder dat ze gevraagd hoeven te worden: het gaat allemaal spontaan, omdat je een team vormt met je geliefde.

Je gaat er dan voor, je gaat voor elkaar, op elk moment.

Dat laatste mis ik soms op online sites. Je spreekt af met mensen, maar het blijft vrijblijvend. Of het gaat enkel om “ik”, niet om “jij” of “wij”. Men blijft over zichzelf praten en heeft  weinig interesse in je gesprekspartner.

Men zoekt naar de snelle kick, de instant bevrediging. In het artikel spreekt men over “generatie Y”, maar dit is van alle tijden, van alle leeftijden. Hoeveel “jagers” zitten hier op de site aan beide zijdes, enkel op zoek naar dat ene?

Waar is de tijd gebleven, dat je elkaar eerst leert kennen, de tijd geeft om naar elkaar te verlangen, elkaar te missen. Ja… de leegte te voelen als de ander er niet is en terug uitzien naar elkaar, naar een nieuwe ontmoeting.

Dat is voor mij de basis voor echte liefde, de basis voor een langdurige relatie, die passie en evenwicht in je leven kan brengen.

Ik wens jullie dat toe aan het begin van de maand gewijd aan de liefde 🙂